وظايف و مهارت هاي مورد نيازيك مهندس نرم افزار كامپيوتر

شرح كلي شغل

توسعه، ايجاد و تغيير برنامه هاي نرم افزاري كامپيوتر ويا برنامه هاي تخصصي؛ تحليل نيازهاي كاربردي و ايجادراه حل هاي نرم افزاري؛ طراحي نرم افزار و اصلاح نرم افزارها و ايجاد كارايي در حد مطلوب از مهم ترين وظايف اين حرفه است. اين افراد ممكن است تحليل و طراحي پايگاه داده هاي برنامه هاي كاربردي را نيز بر عهده بگيرند وبه تنهايي و يا گروهي عمليات توسعه و ايجاد پايگاه هايداده را انجام دهند.

عناوين شغلي مشابه و مرتبط

از جمله عناوين شغلي مشابه و مرتبط اين حرفه مي توان به تحليلگر برنامه نويس، مشاور كامپيوتري، معمار نرم افزاري،تحليلگر نرم افزار و... اشاره كرد.

وظايف

■ مشاوره با تحلیلگران سيستم ، مهندسان، برنام هنويسان و ديگران براي طراحي سيستم و شناخت محدوديت ها، قابليت هاي پروژه عمليات و واسطه هاي لازم؛

■ اصلاح نرم افزارهاي موجود و برطرف كردن خطاهاي آن ها براي هماهنگ كردنشان با سخت افزارهاي جديد و يا افزايش كارايي آن ها؛

■ تحليل نيازهاي كاربران براي تصميم گيري درباره عملي بودن طرح با توجه به محدوديت هاي زماني و مالي؛

■ مشاوره با مشتريان درباره طراحي و نگهداري سيستم هاي نرم افزاري؛

■ همكاري در نصب سيستم هاي نرم افزاري و بررسي عملكرد تجهيزات براي اطمينان از عملكرد صحيح برنامه؛

■ طراحي، توسعه و اصلاح سيست مهاي نر مافزاري با تحلیل هاي علمي و مد لهاي رياضي براي پيشبيني و تخمين نتايج برنامه؛

■ توسعه و هدايت مراحل آزمايش سيستم نرم افزاري و فرآيندهاي دريافت اعتبار، برنامه نويسي و سندسازي؛

■ تحليل اطلاعات براي تصميم گيري، دادن پيشنهاد؛ طراحي جزييات و طرح هاي برنامه و انجام تغييرات لازم در ابزار جانبي.

■ نظارت بر كار برنامه نويسان ، فناوران، تكنسین ها و ساير كاركنان علمي و فني؛

■ دستيابي به اطلاعات و ارزيابي آن ها در زمينه هايي چون چارچوب هاي برنامه، هزينه ها اصول لازم براي حفظ ايمني و عملكرد صحيح سخت افزار.

ابزار به كار رفته

سرورها، ابزار ذخيره اطلاعات، ابزار تست مدار ،كامپيوتر نوت بوك ،دستيار ديجيتالي شخصي يا سازمان دهنده از

متداو لترين ابزار به كار رفته در اين حرفه است.

دانش كامپيوتر و الكترونيك: برخورداري از دانش بردهاي مدار، پردازشگرها، تراشه ها، ابزار الكترونيكي، سخت افزارها و نرم افزارهاي كامپيوتري شامل كاربرد آ نها و برنامه نويسي؛

طراحي: برخورداري از دانش تكنيك هاي طراحي، ابزار و اصول توليد طرح هاي دقيق فني، طرح هاي اوليه، نقشه ها ومدل ها؛

مهندسي و فناوري: برخورداري از دانش اصول عملي علوم فني و مهندسي شامل كاربرد اصول، تكنيك ها، مراحل و ابزار

طراحي و توليد كالاها و خدمات متنوع؛

زبان فارسي: برخورداري از دانش ساختار و محتواي زبان فارسي شامل ديكته، معني لغات، دستور زبان و شيوه نگارش؛

رياضيات: برخورداري از دانش حساب، جبر، هندسه، آناليز،آمار و كاربرد آن ها؛

ارتباط راه دور: برخورداري از دانش انتقال، پخش برنامه،تعويض كانال، راه اندازي و كنترل سيستم هاي ارتباط از راه دور.

مهارت ها

يادگيري فعال: درك مفاهيم اطلاعات تازه و استفاده از آن ها براي رفع مشكلات كنوني و آتي و تصميم گيري درباره آن ها؛

حل مسايل پيچيده: درك مسايل پيچيده و بررسي موقعيت و اطلاعات موجود براي ارزيابي شرايط و ارايه راه حل مناسب؛

تفكر انتقادي: استفاده از دليل و منطق براي ارايه نقاط قوت و ضعف راه حل هاي پيشنهادي، نتايج، مسايل، مشكلات و رويكردهاي مختلف شان؛

قضاوت و تصميم گيري: در نظر گرفتن هزينه ها و مزاياي عملكردهاي متفاوت و انتخاب بهترين آن ها؛

تحليل عمليات: تحليل نيازها و الزامات توليد براي طراحي آن ؛

برنامه نويسي: برنامه نويسي كامپيوتر براي اهداف مختلف؛

فهم و درك مطلب نوشته شده: درك جملات و پاراگراف هاي اسناد مرتبط با كار؛

تحليل سيستم ها: تصميم گيري درباره چگونگي عملكرد سيستمها و تغييرات لازم براي كسب نتيجه مطلوب؛

طراحي فني: ايجاد و هماهنگ كردن ابزار و فناوري براي برآورده كردن نيازهاي كاربر؛

گره گشايي: تشخيص دليل مشكلات موجود در برنامه ها و اخذ تصميم هاي لازم براي برطرف كردن آن ها.

توانايي ها

استدلال قياسي: توانايي استفاده از قوانين كلي براي مسايل خاص به منظور ارايه پاسخ هاي معقول؛

استدلال استقرايي: توانايي تركيب اطلاعات براي ايجاد قوانين كلي يا به دست آمدن نتايج )شامل يافتن روابط بين وقايع به ظاهر بي ربط(؛

نظام بندي اطلاعات: توانايي مرتبط كردن اطلاعات يا عمليات طبق يك قانون يا قوانين خاص )اعداد، حروف، واژه ها، تصاوير و يا عمليات رياضي(؛

دقيق بيني: توانايي مشاهده جزييات از فاصله اي نزديك؛

درك شفاهي: توانايي گوش دادن و درك مطالب و عقايد ديگران؛

بيان شفاهي: توانايي برقراري ارتباط شفاهي با ديگران طوري كه مخاطب مطالب را درك كند؛

درك سريع مشكلات و موانع موجود: توانايي درك مشكلات و يا پيش بيني آ نها. )اين قابليت فقط به شناسايي

مشكلات، نه برطرف كردن آن ها ، محدود مي شود(؛

شيوايي بيان: توانايي بيان روشن و قابل فهم مطالب؛

بازشناسي گفتار: توانايي شناسايي و بازشناسي گفتار شخص ديگر؛

درك مطلب نگاشته شده: توانايي خواندن و درك مطالب نوشتاري؛

فعاليت هاي كاري

تحليل داده ها و اطلاعات: تشخيص و كشف دلايل: حقايق و اصول زيربنايي مطالب توسط تقسيم آ نها به بخش هاي جداگانه؛

برقراري ارتباط با روسا، همكاران و زيردستان: فراهم نمودن اطلاعات براي سرپرستان، همكاران و زيردستان با تلفن، نامه، پست الكترونيك و يا رو در رو؛

كسب اطلاعات: مشاهده، دريافت و يا كسب اطلاعات از كليه منابع مرتبط؛

مشخص كردن اشيا، اعمال و وقايع: تشخيص اطلاعات مختلف با دسته بندي، تخمين و درك شباهت ها و تفاوت هاي آ نها و كشف تغييرات شرايط و موقعيت ها؛

كار با كامپيوتر: استفاده از كامپيوتر و سيستم هاي كامپيوتري )سخت افزار و نرم افزار( براي برنامه نويسي؛ وارد كردن داده يا پردازش اطلاعات؛

تفسير مفهوم اطلاعات براي ديگران: ترجمه يا توضيح مفهوم اطلاعات و نحوه كاربرد آن ها؛

تصميم گيري و حل مشكلات: تحليل اطلاعات و ارزيابي نتايج براي انتخاب بهترين را هحل براي حل مشكلات؛

پردازش اطلاعات: جمع آوري، كدگذاري، طبقه بندي، محاسبه، جدول بندي، بازبيني و اصلاح اطلاعات و داده ها؛

تفكر خلاق: توسعه، طراحي يا ايجاد كاربردها، افكار، روابط،سيستم ها يا رويه هاي جديد از جمله مشاركت هنري؛

به روز كردن اطلاعات و استفاده از دانش مرتبط: اطلاع ازدانش فني روز و استفاده از علوم جديد.

شرايط كاري

تماس با ديگران: در اين شغل فرد تا چه حد ملزم به برقراري تماس با سايرين )به طور حضوري، تلفني و غيره( است؟

هماهنگ كردن يا رهبري ديگران: اين شغل چقدر به هماهنگ كردن ديگران و هدايت آن ها در انجام فعاليت هاي كاري نياز دارد؟

پست الكترونيك: اين شغل چقدر با پست الكترونيكي سر و كار دارد؟

گفت و گوي رو در رو: در اين شغل مباحث و گفت وگوهاي رو در رو بين افراد و گروه ها چقدر است؟

آزادي در تصميم گيري: اين شغل، تا چه حد آزادي در تصميم گيري بدون نظارت را مي دهد؟

اهميت دقت در كار: در اين شغل دقيق و مبرا از خطا بودن چقدر اهميت دارد؟

فضاهاي بسته و محيط هاي تحت كنترل: اين شغل تا چه ميزان به كار در داخل ساختمان و شرايط كنترل شده دارد؟

كار در حالت نشسته: در اين شغل فرد تا چه حد بايدبه حالت نشسته كار كند؟

نظام بندي كارها: اين حرفه چقدر براي كاركنان آن نظام بندي شده و مشخص است، به طوري كه فرد خودش نمي تواند در آن زمين هها تصميم بگيرد و اولويت ها و اهداف را مشخص كند؟

كار گروهي: كار با افراد ديگر، در يك گروه يا تيم، در اين حرفه چقدر اهميت دارد؟

حيطه كاري

حيطه كاري شماره 4: نياز به آمادگي قابل توجه اي دارد.

تجربه كلي: براي اين مشاغل به حداقل 2 تا 4 سال مهارت، دانش يا تجربه شغلي قبلي نياز است. براي مثال يك حسابدار براي واجدشرايط بودن بايستي 4 سال تحصيلات دانشگاهي را كامل كرده و چندين سال تجربه حسابداري داشته باشد.

كارآموزي: براي اين مشاغل معمولاً به چندين سال تجربه مرتبط با كار، تجربه حين كار و يا كارآموزي فني و حرفه اي نيز است.

مثا لهايي از اين حيطه كاري: بسياري از اين مشاغل با هماهنگي، سرپرستي، مديريت يا آموزش ديگران سر و كار

دارند. مانند، حسابداران، مديران منابع انساني، برنامه نويس هاي كامپيوتر، معلمين، شيميدان ها و كارآگاهان پليس.

ميزان آمادگي خاص شغلي: بين 7 تا 8 )مدت زمان يادگيري نحوه انجام كار بين 4 تا بيش از 10 سال(.

تحصيلات: بيشتر مشاغل در اين حيطه نياز به مدرك كارشناسي دارند اما برخي از آن ها نياز ندارند.

علايق

قاعده گرايانه: مشاغل قراردادي غالباً درگير با پيروي از قواعد و روال كاري اند. اين مشاغل بيش از عقايد با داده ها و جزييات سر و كار دارند. افراد معمولاً موظف اند از دستورهاي خاصي پيروي كنند؛

پژوهشي: مشاغل تحقيقي غالباً درگير با ايده ها بوده و نياز به ميزان زياد تفكر دارند. اين مشاغل م يتوانند در ارتباط با جست و جوي حقيقت و يافتن راح لهاي نظري براي مسايل باشند؛

واقع گرايانه: مشاغل واقع گرايانه غالباً درگير با فعاليت هاي كاري هستند كه شامل ارايه راه حل ها و حل عملي مسايل مي شوند. اين فعاليت ها معمولاً با گياهان، جانوران، مواد و ابزار حقيقي مانند چوب، ابزار و ماشي نآلات سر و كار دارند. بسيار از اين مشاغل نيازمند كار در فضاي باز بوده و سر و كار چنداني با كاغذ و ارتباط نزديك با ديگران ندارند؛

ارزش هاي كاري

پيشرفت: مشاغلي كه برآورده كننده اين ارزش كاري هستند داراي اهداف جهت دار بوده و به كارمندان اجازه استفاده از قوي ترين توانايي ها و احساس موفقيت را مي دهند. نيازهاي متقابل شامل به كارگيري توانايي و موفق شدن است.

شخصيت: مشاغلي كه برآورده كننده اين ارزش كاري هستند ارايه دهنده ارتقاي شغلي و قابليت بالقوه براي مدير شدن هستند. اين مشاغل غالبا داراي وجهه اجتماعي خوبي بوده و نيازهاي متقابل آ نها شامل پيشرف تگرايي، اقتدار ، تصديق و منزلت اجتماعي م يباشند.

شرايط كار: مشاغلي كه برآورده كننده اين ارزش كاري هستند ارايه دهند شرايط خوب كاري و امنيت كاري هستند.

نيازهاي متقابل شامل فعال بودن، جبران، استقلال، امنيت، تنوع و شرايط كاري است.

شيوه هاي كاري

پيشرفت گرايي: ايجاد و حفظ روش هايي براي دستيابي به اهداف چالش انگيز شخصي و تلاش براي كسب مهارت در وظايف؛

سازگاري/ انعطا ف پذيري: قابليت تطابق با شرايط مختلف كاري؛

تفكر تحليلي: تحليل اطلاعات و به كارگيري منطق در برخورد با مسايل و موضوعات كاري؛

توجه به جزييات: دقت و توجه به جزييات و دقيق بودن در حين كار؛

قابل اعتماد بودن: قابل اعتماد بودن، مسووليت پذيري و پيروي از دستورها؛

نوآوري: ابتكار و تفكر خلاق براي گسترش نظرات جديد و پاسخگويي به مسايل و مشكلات مربوط به كار؛

پشتكار: پايداري و ثبات در رويارويي با مشكلات؛

تحمل فشار روحي: انتقادپذيري و تحمل شرايط دشوار؛

منبع: كتاب طبقه بندي و شرح جامع مشاغل

تاليف و گردآوري: ابراهيم باي سلامي

ناشر: موسسه دانش پارسيان